Nieuwsbrief 6

Ja ja, het begint weer te kriebelen. Het vriest nog af en toe, maartse buien, hevige windvlagen, maar de dagen lengen en als de zon schijnt dan voel je de kracht toenemen en daarmee je eigen energie.
Fijn toch, die seizoenen! Na maanden van kou, korte dagen en de natuur die haar pracht al die tijd verborgen houdt, laten de kleuren zich hier en daar weer zien.
De sneeuwklokjes en krokussen zijn er al, Tulpen en narcissen volgen.
Bomen en struiken staan in de knop.
 
Wij hebben op Le Petit Papillon de herfst- en wintermaanden benut om wat uit te rusten van het drukke seizoen en onderhoud uit te voeren aan ons huis, de grote schuur, de drie chalets en het terrein daar omheen.
 
Alfred heeft o.a. de lekkende dakgoot boven de deur van de schuur vervangen. In nieuwsbrief 4 vertelde ik al dat deze niet zo best meer was. Een riskant werkje, maar hij kan het gelukkig navertellen.

 





​

​
​De goot aan de achterkant van de schuur werd gerepareerd.

---

​
​Verder werd het dak van de Hirondelle weer waterproof gemaakt.

​Het terrein is winterklaar gemaakt, water en stroom afgesloten, vocht- en kou gevoelige spullen uit de chalets gehaald, zaken gerepareerd/vernieuwd/geverfd, bomen en struiken gesnoeid/bemest enz.
 
Eind januari heeft een groep everzwijnen huisgehouden op het weiland achter de camping, waar in de zomer de koeien grazen. Hele stukken land zijn omgeploegd.

​Gelukkig is ons terrein omheind en ze vonden de hoofdingang niet, dus wij hadden geen schade.
 
Op het terrein van onze buurman waggelen (ik kan het niet anders zeggen, want wat lopen die beesten onbeholpen zeg) een aantal grote eenden, die hij met veel liefde verzorgt. Af en toe mist hij wat eenden. Dan zijn die gepakt door een vos of een verdwaalde jachthond.
In de winter wordt er ieder weekend gejaagd op herten en everzwijnen. In zijn enthousiasme raakt zo’n hond dan wel eens de weg kwijt en komt dan aanlopen. Ze zijn stuk voor stuk erg lief en laten zich makkelijk aanhalen, maar zodra de neus de lucht ingaat of de oren omhoog, zoef, dan zijn ze weg op zoek naar een mogelijke prooi. Ze hebben een zender om de nek zodat ze altijd weer gevonden kunnen worden.
‘Never a dull moment’ op het platteland.
 
Langzaamaan zien we weer uit naar de opening van Le Petit Papillon op 18 mei.
​Kom je ook deze zomer?
 
Groeten van Annelies & Alfred