Corona-virus en meer,
​
Op dinsdag 17 maart 2020 gaat Frankrijk op slot vanwege het om zich heen grijpende Corona-virus.
Dringende oproep om de komende twee weken thuis te blijven. Toegestaan is doktersbezoek en
boodschappen doen. Alleen de supermarkten zijn open, beveiliging bij de ingang, één klant er uit,
één klant naar binnen. Nog geen 10 klanten in de winkel. Bij de supermarkt zien we mensen met mondkapjes en plastic handschoenen. De straten zijn verlaten.
Een beeld dat de afgelopen weken in veel landen gewoon werd.
We leven een beetje op een eiland op ons terrein. We kennen nog niemand in de buurt en maken er het beste van. Het is bijna lente, het weer is goed en het huis, de schuur, de chalets en het terrein (veel planten en bomen) kunnen een opfrisbeurt gebruiken. Hulp uit Nederland kan nu niet komen helaas.
Vlak voordat de winkels sloten hebben we beits en lak gekocht. Dus we kunnen aan de slag!
​We ruimen chalet Bellevue uit, beitsen de vloer en het bed, plaatsen nieuwe kranen en maken schoon.                                                                              

De enorme schuurdeur wordt opnieuw gelakt. Er wordt gesnoeid, zoveel als we kunnen, maar die klus krijgen we niet meer af voor de zomer. Aangezien we nu geen hulp van een tuinman kunnen krijgen, wordt de snoei verder uitgesteld tot het najaar.
Het gras begint flink op te komen met dit mooie weer en we hadden een grasmaaier besteld voor 17 maart. Helaas pindakaas, op die dag was de winkel dicht tot nader order. Het gras moet nog even wachten op een maaibeurt. Na twee weken krijgen we de oude benzinemaaier aan de gang. Die komt nog maar net door het hoge gras heen, maar wat een verbetering! 
                                                                                                                                                                                  Bij onze vriendelijke buurman bestellen we nog een m3 brandhout. Na een paar dagen legt een tractor met oplegger 4 m3 hout bij de ingang. 4 m3 ??  We zijn 1½ uur bezig om het hout een plaats te geven. We zitten er warmpjes bij voorlopig..
 
Honderd-en-een dingen te doen. Alfred blijkt een goede klusser. Een nieuwe ruit in een tuindeur zetten, elektriciteit aanpassen, lekkende kranen vervangen, tegels zetten, dakgoten vervangen, schilderen, stucen, Alfred draait er zijn hand niet voor om.
Half april nemen we eindelijk de tijd voor een korte wandeling. Achter ons terrein loop je zo de natuur in, prachtig! 
​ 
Op 1 mei kunnen we door de maatregelen in verband met het corona virus nog geen gasten ontvangen. Jammer, maar het geeft ons wat meer ruimte om alles in orde te hebben als de deuren open kunnen.

Nieuwe eigenaren mini-camping Le Petit Papillon

In september 2019 zijn we als een blok gevallen voor de te koop staande mini-camping in Cussy en Morvan. Een klein heuvelachtig terrein met een huis, een grote schuur, drie chalets waarvan één op de eerste verdieping van de schuur en zes ruime kampeerplekken.
Een terrein met een natuurlijke charme en rondom uitzicht op de groene heuvels van de Morvan.
 
Januari 2020, het is zover. Wij zijn de trotse eigenaren van mini-camping Le Petit Papillon!
Op 24 februari vertrekken we met onze huisraad naar Frankrijk. Gelukkig reizen drie familieleden mee om ons te assisteren met het in- en uitladen van alle spullen.
Als we de volgende morgen naar Nederland willen afreizen, sneeuwt het. Niet echt hard, maar gestadig. Binnen een uur ligt er een pak sneeuw en plotseling glijden de (gehuurde) wagens weg op het heuveltje en zitten we vast. Gelukkig schijnt om 12.00 uur de zon en dooit het een beetje. We scheppen de sneeuw weg en strooien wat zout. We hebben weer grip op de weg en kunnen eindelijk vertrekken.

​







Sneeuwkettingen waren handig geweest… 
 
Maart 2020
Nadat we in Nederland de laatste dingetjes hebben geregeld, reizen we op 1 maart definitief naar
Frankrijk. We kunnen nu onze energie richten op ons nieuwe stekje.
Het is koud in huis, gebouwd rond 1900 met hele dikke muren en alleen in de huiskamer een houtkachel. Tja, een houtkachel. Het duurt even voordat we doorhebben hoe we die goed aan het branden krijgen en dan wordt het lekker warm (in de huiskamer).
Op dag twee rijden we naar Autun voor aansluiting op het internet. Frankrijk, land van regeltjes en papier. We moeten eerst een ‘bewijs van wonen’ halen bij het gemeentehuis van Cussy en Morvan en onverrichterzake rijden we naar huis. De volgende morgen is het gemeentehuis dicht en blijft dicht ondanks dat het open zou moeten zijn. De dag erna nog maar eens proberen. Hoera, open!
Wat moeten we precies hebben, vraagt madame. Ze belt de monsieur die het moet ondertekenen, maar morgenvroeg ligt het klaar. En ja hoor, we halen het formulier op en rijden weer naar Autun. We krijgen het modem mee en na een week is de lijn vrij en hebben we eindelijk internet.
​We hebben weer contact met de wereld.
 
Annelies & Alfred